Mijn intenties

In 2017, was Hugo de Jonge wethouder van Volksgezondheid en jeugdzorg. Op dat moment gaf hij aan dat de aanbestedingen afgerond waren en de zorg weer afwist waar het van afhankelijk was.
51% van de Rotterdammers leefden op dat moment in eenzaamheid en de wachtlijsten in Rotterdam voor de Jeugdzorg waren meer dan 1 jaar. Jouw verzoek werd naar het eerst volgende jaar gedelegeerd om zo in de aanbesteding meegenomen te worden.

.Julius trok de intake maanden naar voren om kinderen vast te houden, maar waren alleen maar op de klok aan het kijken hoe met dat veel te kleine budget de zorg voor elkaar te krijgen. Toch waren er 3000 kinderen alleen al in Rotterdam die daardoor Langer in Pleegzorg dienden te wachten op hereniging met hun ouders, en zijn er daardoor perspectieven uitgesproken voor pleegouders, simpelweg doordat hulpverlening de enige wijze is om dat voor elkaar te krijgen. Perspectief onderzoeken blijven vaak jaren dan doorlopen, wat ontzettend schadelijk is voor de ouderlijke band van het kind. Kinderen onttrokken aan hun ouders i.v.m. met onderbuik vermoedens van “ernstige bedreigingen in de ontwikkelingen van het kind” waarbij er totaal geen inzicht kwam bij hulpverlening over de werkelijke situatie.

Een hel voor ouders die met zich zelf of met elkaar in de knoop liggen en vaak degene zijn die zelf aan de bel trekken van, hoo. Dit is niet goed voor onze kinderen. Een goed ouder doet dat. Stapt naar wie dan ook en vraagt om hulp. En dan zijn er geen mensen die voor je klaar staan. Even jouw de zuurstof opzetten om jouw de gelegenheid te geven in je krachten te komen.

Dit is de grootste ergernis in de jeugdzorg, waarbinnen ouders oorlog voeren tegen mensen binnen een positie hun kinderen voor de ogen van anderen te mishandelen, te misbruiken en uit te buiten. En iedereen kijkt weg. Niemand staat daar dan. Vrienden waar jij de schijn hoog hield, het sterretje deed poetsen, jouw de rug toekeren. En je dus je dood mag schamen. Eigen waarden waren er al toch niet, dus blijft de cognitieve dissonantie tijdens de overlevingsmodes netjes doorgaan. En lever jij samen met jouw kind(eren) makkelijk 350 tot 500 duizend euro op in die tijd. Die verloren jaren. waarbij er geen hulp was. En uiteindelijk vrijwilligers die situatie hebben kunnen ontzetten. Dat, en heel veel andere zorgen, kunnen wij mensen samen oplossen.
Ik als Vader heb die HEL meegemaakt, toen voor het eerst een mens leren haten, wat me ook nog verweten werd. Zal in een situatie zoals die ik heb ervaren, een ander nooit meer hoeven overkomen. Door mijn mogelijkheid, uit ervaring te kunnen spreken. Me vaak beter kan verplaatsen in de positie van de dader of het slachtoffer, daarin leerdoelen weet te formuleren en veiligheden durf en op basis van humane normen kan uitspreken. Zit in iedereen een kracht om vanuit pro-kundigheid gewaardeerd te woorden door iemand met een zorgvraag. Waarbij voor die persoon die dan een zorg is weg genomen volledig weer in zijn krachten komt.

Tijdens de huidige globalistische angstpropaganda, zijn veel mensen persoonlijkheden aangeleerd, die schadelijk zijn door zelf destructieve coping vaardigen deze persoonlijkheden te aanvaarden.

Hulpverlening is vaak helemaal niet nodig. Wat nodig is dan, zijn vrienden, verbintenissen die zien dat er iets is waarin jij dan je krachten kunt laten zien. En die ander O zo dankbaar is. En ook als de dankbaarheid niet zo overtuigend is, we ook beseffen dat vertrouwen ons allemaal die vrijheid heeft gegeven.